Jest niewiadomą

kiedyś umrzeć muszę
to jest pewne
jak dwa razy dwa

przy narodzinach
ujrzałem drogę
którą trzeba przejść

obraz był zamazany
ostatecznej daty
nie widziałem
jest niewiadomą

lata mijały
pamiętam jak dziś
pierwsze
kroki do szkoły
gry w piłkę
w klasy
w palanta
w podchody

koleżanki i koledzy
już do lepszego świata
odeszli
tam nie ma łez

ja idę coraz wolniej
z uśmiechem na ustach
myśląc
że mam dwadzieścia lat
tylko lustro nie kłamie
coś w kościach kręci
ach jak ja kocham świat

każdego dnia dziękuję
Bogu
za cenny dar życia

i gdy nadejdzie
niespodziewana godzina
przywitam ją z radością
przyszedł na mnie czas

Autor Waldi1

autor

waldi1

Napisany: 2021-04-21 Dodano: 2021-04-22 00:03:08

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie