Jest w sercu

Jak ważne jest zachowanie dziedzictwa kulturowego
a gwara jest jest jednym z nich.Pięknie to opisałeś.

Ach jak tęskno człowiekowi do tych gór i prawdziwych
górali.

U Ciebie to i w sercu i w duszy (i na beju też jest
dzięki Tobie).

Wiersz o języku, a taki tęskny i smutny. To prawda, o
czym piszesz w swoim utworze. U nas też zachowały się
- i to tylko w mowie starszych - pojedyncze wyrazy
gwarowe. Szkoda.

Bardzo piękny wiersz ,taki "ku pamięci"

Dzięki takim ludziom jak Ty gwara przetrwa,tylko
należy ją pielęgnować jak miłość i prawdziwą przyjaźń
a ocaleje.

coraz miej tej gwary...ale ty ją pięknie przedstawiasz
w swoich wierszach...tak ładnie pielęgnujesz.....

Wpisujesz ją w wiersze, / zachwyt w ludziach budzi
/ wkładasz swoje serce / przekazujesz ludziom.

witojciez, musi ze kajsi za miedzom, niydalekuo wasa
chałupa stłoi łod moje:)
serdecnie Wos płozdrowiom:)

Do nas należy nasze wartości narodowe zachować dla
potomnych, gwara także do nich należy.Wiersz o niej
traktuje.Sześciozgłoskowcem autorka trafnie opisała.

Jest w sercu i duse i na całym "świecie" - sie
przybacujom mamine góralskie słowa i... moskola tyz ni
mogem nijako zabocyć! Haj!

Skorusu dzięki Tobie nie zginie, mam jeszcze kilku
takich jak Ty wirtualnych znajomych co gwarą piszą,
przetrwa na pewno:)

Jeszcz parę lat temu zabroniona w szkołach,zrozumieli
i nie tylko halny gwarę niesie+pozdrawiam

Nie jest tak źle!. Tak jak grzybów w lesie nie
przezbierasz, tak i gwara na Podhalu nie zaginie.
Dowodem niepodważalnym jest TY

Pięknie pielęgnujesz Swoją gwarę.Gratuluję
wiersza.Pozdrawiam