Jestem
Jestem
Jestem na tamtym świecie
Jestem na świecie tym
Gdzie lepiej, nie wiem jeszcze,
Który wybiorę z nich.
Jestem wśród ludzi tak wielu,
a sama jak palec, mój duch
ciało zostawił w drodze do celu
jak pozbierać to wszystko w całość?
Poruszyć ludzkie dusze – to moja
rzecz
Wniknąć do głębi, do uczuć, do serc
Słowami wyciskać z człowieczych oczu
Słone, szkliste potoki łez.
Rozdawać miłość na kilogramy
Wyciągnąć garść błogosławieństw
I rzucić światu na dzień dobry
Oddać pokłon tym, co przed nami.
Osobowości tajemnica – wielka
rzecz
Spadasz w przepaść, potem już wiesz,
Że nic ci nie grozi
Na trampolinie życia znów stajesz
gotowy do skoku...
Oddaję pokłon, tym co przede mną.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.