Jestem dzieckiem
Czy to prawda, że w sercu
nadal dzieckiem pozostaję.
Żyję w kręgu marzeń.
Mknę ciągle do zabawy.
Czekam, aż mama zawoła.
Tata coś miłego powie.
----
Gdy płaczę czasami.
Czy to wstyd?
Mówią, nie wypada.
I zamyka się granica czułości.
----
Trzymam w ręku pajacyka.
Takiego na sznurku
w marynarskim mundurku
on się ciągle uśmiecha.
Gdy go zapytam.
Cóż to znaczy być szczęśliwym.
Wtedy odpowie szczerze.
----
Dlaczego tak dziwnie na mnie patrzą?
Stukają po czole.
Nie jestem chory.
Nie jestem psychiczny.
Choć nawet szaleńcy
Potrzebują odrobinę miłości.
Autor wiersza Damian Moszek
autor
Damian Moszek
Dodano: 2023-11-12 08:52:53
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Nie, łzy to nie wstyd. Nigdy.
A dziecko jest w każdym z nas :)
I całe szczęście. Bo jeśli już nic z tego dziecka w
nas nie zostanie... Nic z tej naiwnej ufności, marzeń,
pragnień... To tragedia...
Pozdrawiam.
Nie, łzy to nie wstyd. Nigdy.
A dziecko jest w każdym z nas :)
I całe szczęście. Bo jeśli już nic z tego dziecka w
nas nie zostanie... Nic z tej naiwnej ufności, marzeń,
pragnień... To tragedia...
Pozdrawiam.
Witaj Damianie
Ten wiersz mówi o tym, że dziecięca radość u dorosłego
człowieka jest czymś śmiesznym. Taki ten dzisiejszy
świat, gdzie liczy się tylko pogarda dla tych, u
których istnieją nie tylko sprawy materialne, ale
także zwykłe ludzkie uczucia. Ja Cię rozumię Damianie.
Przesyłam serdeczności.
Dobrze spojrzeć na świat oczami dziecka. Kierowac się
prawdą, wrażliwością, marzeniami. Pozdrawiam
serdecznie:)