Jestem jak książka

Jestem jak książka,
czasem podarowana na imieniny,
czasem pożyczona dla znajomego.
Ktoś przeczyta wstęp,
inny tylko środek wyrwie.
Niektórzy nie zajrzą w głąb,
obejrzą oprawę i
porzucą.

Czasem wzruszy treść,
innych oburzy watek główny.
Bywa i tak że interesuje tylko koniec.
Przeczytają trochę smutku
nostalgii, refleksji z uśmiechem
nie doczytując sensu.

I tak leżę wśród zakurzonych pozycji
osamotnionych,
w kiepskiej okładce,
z wytartym wstępem,
bez prologu.

Nadal czekam na czytelnika
co poczyta mnie,
zainteresuje się mną
i nie rzuci w kąt,
nie odłoży na półkę.
Przecież mam swoją wartość.

autor

Usagi:P

Dodano: 2007-09-06 12:15:00

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie