Jestem Julią

Mimo, że od tej historii minęło wiele lat,
Wydawałoby się, że każdy człowiek o niej powoli zapomina
I tak bardzo od tamtej pory zmienił się świat,
To moja miłość tak bardzo uczucie Romea i Julii przypomina.

Wiem, że nie powinnam go kochać,
Bo był on dla mnie jak owoc zakazany
I nie wiem czemu pozwoliłam memu sercu tak się angażować,
Przecież on był dla mnie zupełnie nieznany.

A jednak połączyło nas uczucie prawdziwe,
Tak rzadko dziś spotykane.
Nasze serca miłości wzajemnej chciwe,
Choć przez krewnych okrutnie nękane.

Nie przypuszczałam, że miłość nasza tak się może skończyć,
Że naprawdę do śmierci może doprowadzić szczere uczucie
I tak bliska mi kiedyś osoba chciała mnie z ukochanym rozłączyć,
To było wprost w me serce bolesne ukłucie.

W końcu odpowiednie wyjście z problemu wymyśliłam,
Chciałam posłużyć się chytrym podstępem,
Lecz jednak okropny błąd popełniałam,
Potknęłam się jeszcze przed zakrętem.

Przeze mnie mój ukochany zginął,
A ja sobie bez niego życia nie wyobrażałam,
Dlatego mój żywot również przeminął
W okropnym poczuciu winy skonałam.

I chociaż moje imię inaczej brzmi,
To jestem Julią...
To właśnie ze mnie czarna śmierć na głos drwi.

autor

krylcia

Napisany: 2007-05-31 Dodano: 2007-06-01 13:09:02

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie