Jestem wyzuty z odrobin Miłości

"Jestem wyzuty z odrobin Miłości".
29.08.2012r. środa 12:40:00

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Marzę o spełnieniu w Miłości,
Wierzę w odwzajemnioną Miłość
I czuję,
Że chcę kogoś pokochać,
Być z nią,
Być jej wiernym
I mieć z nią dzieci.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Ja wiem,
Że swych uczuć nie jestem
W stanie pokonać
I wiem,
Że dla nich jestem w stanie skonać.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Ona, jeśli jakaś jest,
To, gdzie ona jest?
No właśnie- nie ma
I to mnie boli.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

W Miłości chwała,
We mnie rozpacz,
Bo narażam się na odrzucenie,
Bo jak tu nie odrzuć kogoś,
Kto chce kochać,
Kto chce zaznać i dać odrobinki szczęścia.
Jak tu nie odrzucić,
Zbezcześcić,
Wykpić,
Kogoś, kto jest gotowy kochać
Mimo, że czasem pozornie nie warto.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości,
Bo jestem
Przykładem głupca,
Przykładem nędzarza,
Który upada w swej grzeszności
I tylko swą złą postawą
Pokazuję innym,
Potencjalnej damie,
Jak bardzo potrafię kochać,
A to, przecież tak bardzo odrzuca!!!

Mylę się?
Proszę tylko tego mi nie mówcie,
Bo całe me życie
Jest doskonałym przykładem,
Że ma wielka, skromna Miłość
Tak bardzo odrzuca
Swą chyba trędowatością
I mą zewnętrzną brzydotą!!!

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Gdyż wierzę w osobliwy wymiar Miłości,
Dlatego z tego powodu
Tak mocno rzucają mną,
Rzucają, rozbijając me serce o Matkę Ziemię!!!

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

To są fakty,
A nie mity,
Że ja najszczęśliwszy byłbym
W objęciach kobiety.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Chciałbym być aktywny
I organizować piękne podróże,
W których byłbym niedoskonały ja
I najcudowniejsza, być może Ty!!!

Jestem wyzuty z odrobin Miłości
I wiem, że w tym czymś,
Zwanym Miłość
Nie mogę być uprzywilejowane,
Więc nie mogę być
Z wzajemnością zakochany!!!
No cóż,
Któż by chciał takiego potwora jak ja?!!!

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

I wiem, że nikt mi nie pomoże,
Bo cóż,
Chyba żadna piękna samarytanka
Wokół się nie znajdzie.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości
I jednocześnie jestem
Zainspirowany przebaczeniem
I sprawiedliwością.
Przecież, sprawiedliwie ukarany jestem,
Bo cóż czym zasłużył,
Na ewentualną Miłość?

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Mam niską samoocenę,
Jestem w pewnym stadium depresji,
Bo cóż li tylko czekolada
Daje mi chwilowe, przed snem szczęście.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości
I wołam o pomoc,
O zrozumienie.
Ja wyzyskany,
Ja pozyskany,
Ja odrzucony,
Ja niezrozumiany,
Ja kula u nogi społeczeństwa
Wiem, że,
Gdy w drodze ku wieczności zasnę
To wtedy swe szczęście,
By może upragnione pozyskam i przeżyję.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Brak zrozumienia,
Brak akceptacji,
Me zniechęcenie,
Me niedoskonałości,
Bom człowiek małego serca.
Chciałbym chronić dzieci,
Swe oczywiście
I cudze też,
Np. poprzez adopcję,?
Opieką nad nimi.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości.

Chc8abym podarować komuś
Kroplę Miłości
I w trudnych czasach
Chciałbym zatopić się
W pięknym rodzicielstwie.

Jestem wyzuty z odrobin Miłości
Chciałbym od nowa
Zatopić się w kodeks etyczny
I w sposób romantyczny
Dać się złapać w pułapkę,
Pułapkę Miłości,
Ale tym razem w końcu odwzajemnionej!!!

autor

AMOR1988

Napisany: 2012-08-29 Dodano: 2012-08-30 09:33:10

Ten wiersz przeczytano 1080 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie