***

wersja poprawiona :)

Pamiętasz?
Było lato gdy Cię znalazłam
Leżałaś porzucona w agrestach
Pochlipując cicho

***

Najpierw Cię nakarmiłam
Kotleciki w lekko chrupiącej
panierce z marzeń
Doprawionej szczyptą nostalgii
Smakowały wybornie
A na deser były lody
Zimne jak gwiazdy strzegące snu
Nie powiedziałaś, że z każdym kęsem
Staję się bardziej Twoja
Gdy już najadłaś się do syta
Poszłyśmy spać
Życzyłam Ci dobrej nocy
Odpowiedź zagłuszyła wieczorna gra cykad
A może wcale jej nie było?
Wiedziałaś co robisz

***

Potem pojawił się On
Wilgotny oddech jesieni
On lubi zapominać
Tylko ta pustka
Przypomniała o sobie

***

Świeża Wiosna nadleciała ze wschodu
Siadła na parapecie
I nastroszyła wdzięcznie piórka
...
No przecież!

Pobiegłam do sypialni
Potykając się o niedowierzanie
Leżałaś tam
Umoszczona pod poduszką
Właśnie dojadałaś resztki moich snów
Leniwie oblizując palce
Doszyta do Twojego boku pyszniła się metka:
"Niemiłość"

***

A teraz
Co powiesz na spacer?
Odnajdę szybko te agresty
I nic tu po mnie

Widzisz?
Ptaki zerwały się do lotu
Nawet one nie lubią nieuczuć
Tu się rozstaniemy
I nie pisz listów, nie będę tęskniła

autor

Moquedire

Napisany: 2009-10-31 Dodano: 2009-10-31 17:01:28

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie