Jesteśmy sami
Nie ma nikogo, jesteśmy sami,
Porozrzucani w pustej przestrzeni.
Potęgą wiatru silnie targani,
Czekając chwili która coś zmieni.
Ta nie nadchodzi, bo kto ją sprawi,
Czas oczekiwań jest wypełniony.
I jaką prawdę raczy objawić,
W świecie okrutnie tak zniewolonym.
Oczy daremnie światła szukają,
Ciemność przenika głuche czeluści.
Gdzie zadumane postacie trwają,
Damy,złodzieje, mędrcy, oszuści.
Gatunek ludzki wszelakiej gamy,
Z pokorą znosi męki przetrwania.
I nikt nie wali pięściami w bramy,
By czas im skrócić oczekiwania.
Nie ma nikogo, to tylko cienie,
Gdzieś przemykają w pustej przestrzeni.
Ciała zniszczone cierpienia drżeniem,
Czekają chwili która coś zmieni.
autor
Grand
Dodano: 2009-03-10 09:44:05
Ten wiersz przeczytano 352 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wcale się nie dziwię,że jesteś na topie,tak może pisać
tylko prawdziwy pisarz,ładnie i brakuje mi słów by
skomentować wiersz składnie.
Pozdrawiam
Trochę młodą polską powiało, ale na Twoim miejscu
uważałabym na te "dziwki" w wierszu, bo ktoś może się
poczuć urażony wulgaryzmami i konto Ci zlikwidują.
Poza tym wiersz dobry. Pozdrawiam.
Super tematyka z dobrą pointą sprawia że rymy
częściowo gramatyczne podwyższają tylko wartość
utworu. Gratuluję !
Ciągle i ciągle czekamy na chwile , które coś zmienią
na lepsze.Ta nadzieja pozwala dalej żyć .
W ładne słowa wiersz ubrany.