Jeszcze

Nim się otworzy połać horyzontu-
Ta z białym światłem, na obrzeżach nieba,
Nim trzeba będzie znowu od początku
Pozbierać życie, jak okruchy chleba-

Poproszę ptaki, niech mi zamajaczą
Poszumem skrzydeł nad wzniesioną głową,
A te mgły leśne, które nic nie znaczą,
Niech się przekują w pełne treści słowo,

Bo jak zasypiać, kiedy przebudzenia
Jeszcze się nawet zacząć nie zdążyły,
Jeszcze nie teraz. Niech zamknie się ziemia,
Jeszcze łzy płyną, te łzy pełne siły.

Więc mi wyroków twardych nie czytajcie,
Bo biegnę ciągle w przeperloną przestrzeń,
Jeszcze mi wody, jeszcze ognia dajcie,
Przecież ja wołam. Wołam-a więc nie śpię.

autor

efkam

Dodano: 2008-10-11 14:51:06

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie