Jeszcze o kochaniu
Kochać- to trudne, lecz jakże przyjemne,
oddać się życiu bez obaw i zwątpień,
mieć tę świadomość, że miłość jest we
mnie
i jej nie skąpię,
Kochać- to dzielić się tym co dostaję,
promiennym szczęściem obdarzając
wszystkich,
tak by pozostać i duchem i ciałem,
tobie najbliższym.
Kochać- to śmiało iść w życiowy taniec,
na dziś, na teraz tę miłość docenić
być przekonanym, że nawet rozstanie,
nic tu nie zmieni.
Własną mam wolę i ty ją masz przecież,
kurs jednak jeden, skoro wspólny
sternik,
miłość naucza nas życia w duecie,
bądźmy jej wierni.
autor
karat
Dodano: 2015-07-19 16:14:03
Ten wiersz przeczytano 1269 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Puenta brzmi jak przysięga ...
+ Pozdrawiam
Ładnie podana refleksja o miłości pełnej,
bezgranicznej i ponadczasowej. Pozdrawiam
Pięknie i refleksyjnie
pozdrawiam
Po prostu - "bądźmy jej wierni.
dwa serca a biją w jednym rytmie bo kochają i nic ich
nie rozdzieli....
piękne safickie strofy - lubię Twoje wiersze:-)
kochać i być kochanym to jest piękne,,,,pozdrawiam
cieplutko
Wierna zawsze i wszędzie :)
Bardzo mi sie podoba:) pozdrawiam
Refleksja o miłości w strofach safickich, podoba się
treść i forma. Zastanawiam się czy nie lepiej od
"miłość naucza jak nam żyć w duecie,"
brzmiałoby
"miłość naucza nas życia w duecie,"?
Miłego wieczoru.
Piękny refleksyjny wiersz:) Pozdrawiam z uśmiechem:))
O kochaniu zawsze warto przeczytać, zwłaszcza, kiedy
się czyta taki wiersz, jak ten:)
Pozdrawiam Karatku:)
Każdy Twój wiersz jest balsamem dla serca, a ten układ
najbardziej lubię, w Twoim wykonaniu. Pozdrawiam Cię
serdecznie
Karacie miłość w duecie zgrana jak dwa rożne
instrumenty. Piękny przekaz. Pozdrawiam.