Jezu!

Jezu!
Dlaczego serce moje takie harde?
Choć skronie Twe od ciernia całe były zdarte.
Dlaczego nie umiem jak Ty z miłością postępować
i siebie drugiemu człowiekowi ofiarować?
Dlaczego nic nie umiem z siebie innym dać
i wciąż bym dla siebie chciał wszystko brać?
I kiedy Twe święte ciało biczowano,
i podczas tej męki tak Cię zmordowano,
ja nic nie robiłem, by ulżyć Twej męce,
tylko bezradnie opuszczałem ręce.

Panie!
Daj mi siłę, bym mógł walczyć ze sobą
i kiedyś w niebie spotkać się z Tobą.
Bym dał z siebie wszystko, co mogę dać
I przestał od innych wciąż tylko brać.

autor

Magdalena Maria

Dodano: 2005-08-29 07:48:12

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie