jeŻy
Tym wszystkim których kocham i dzieki którem ciesze się że jestem
Zagubiona w zakłamanym świecie zgubnych
ideałów
Idę ścieżką, której nikt inny jeszcze nie
przetarł
Wokół siebie widzę ogrom inteligentów i
bencwałów
Jestem sama, nie ma Ciebie, ale muszę
przetrwać
Chciałabym być szczęśliwa, zawsze, tak
zwyczajnie
Wstać rano i nie martwić się czy jutro też
się obudzę
Lecz zamiast cieszyć się życiem, myśle że
to banalne
I że nigdy nie będzie dobrze i że tylko się
łudzę
I tym wszystkim, którzy nie pozwolom bym wiecej płakała
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.