Jutro też wstanie dzień..

Kiedys od życia dostałam kopniaka,
myslałam, że juz nie przeskoczę tego progu,
łkając,
zadawałam głupie pytania Bogu...

Czasem nawet w Niego wątpiłam,
teraz nie mogę tego pojąć,
że tak bezradna byłam...

A teraz juz wiem,
że życie nieraz podstawia pod nogi kłody,
lecz trzeba zawsze z wiatrem isć
i nie schylać głowy...

Wkońcu jakos się pozbierałam,
wziełam w garsć,
nie mozna przecież wiecznie
tak nic nie znacząco trwać...

Swiat nabrał kolorów,
I droga stała sie łatwiejsza,
po kolejnej porażce,
znowu wstałam - dwa razy silniejsza!!!

autor

czarnulka20

Dodano: 2005-09-13 00:02:16

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie