I już

I juz nie podawaj dłoni nie mów ani słowa
Pot otrzyj ze skroni od miłości zachowaj
Już nie proś o nic i nie dotykaj więcej
W chłodnych czeluściach mroku pozostaw serce

Nie kuś mnie nawet spojrzeniem ni dotykiem
Miłości jak trwałe uzależnienie narkotykiem
Po latach na odwyku już nie wróce wiecej
Bo wiem że uczucia tego nie wytrzyma serce

Jak oczy przyzwyczajone do zmierzchu pory
Tak ono do samotności przez lata wieczory
Blask oślepia oczy jak miłość mami serce
Wiec nie podawaj dłoni i nie mów nic wiecej

"Oczy potrzebują chwili by przyzwyczaić sie do mroku, serce potrzebuje lat by przyzwyczaić sie do samotności"

autor

Crestfallen

Napisany: 2010-05-05 Dodano: 2010-05-06 20:27:11

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie