Już czas
poranek z prześwitem słońca
jeszcze mgłą spowity
różowe obłoki
flamingi brodzące w błękicie
cisza ziemię
skrzydłem Anioła
jak balsam
musnęła kojąco
wszystkie niepokoje
w oddali horyzont
kusi niewiadomą
początek to
czy koniec...
jaskółki z gniazd wyfrunęły
z niepokojem usiadły
na drucianej pięciolinii
one wiedzą
już czas
autor
karmarg
Dodano: 2016-09-10 10:15:17
Ten wiersz przeczytano 2638 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (79)
Już czas na przyjście jesieni.
Ładnie :)
Miłego dnia.
Jaskółki odlatują i powracają
A z wiosnę sygnał do życia dają
Pięknie Marianko Pozdrawiam
poranek mgłą spowity i jaskółki gotowe do lotu
zwiastują jesień
Bardzo ładny poranek z prześwitem
słońca.Miłego dnia:}
Piękny,kunsztownie dobrane słowa.Pozdrawiam i
dziękuję.
Ładny obraz znajomy, jaskółki na
pięciolinii,
ładny wiersz.
:)
Serdecznie pozdrawiam!
Ciekawa zapowiedź jesieni,
b.ładny wiersz, ciepło pozdrawiam :)
Zawsze jest początek, nigdy
nie ma końca. Jedno się bowiem
kończy, a drugie zaczyna i nawet
nasze odejście nie stanowi
końca w skali wszechświata.
Piękny wiersz.
Miłego dnia:}
One wiedzą, ludziom "wiedza" jakoś o późnych porach
przychodzi ;) Pozdrawiam serdecznie +++
dziękuję wszystkim czytającym i komentującym - miło
mi:-)
Jaskółki nutki zapisały na pięciolinii w poezji, ładny
wiersz...
pogodnej soboty:)
'początek to
czy koniec...- czas zadumy :)
a gdyby tak jak w ułamku =
cisza co na ziemię
spłynęła skrzydłem Anioła
jest balsamem gojącym
--------------------
cisza co ziemię
skrzydłem Anioła
jak balsamem musnęła
gojąco
Ładna zapowiedź jesieni. Czytam sobie bez pierwszego
"już" w ostatniej strofie. Miłego dnia:)