Już czas
poranek z prześwitem słońca
jeszcze mgłą spowity
różowe obłoki
flamingi brodzące w błękicie
cisza ziemię
skrzydłem Anioła
jak balsam
musnęła kojąco
wszystkie niepokoje
w oddali horyzont
kusi niewiadomą
początek to
czy koniec...
jaskółki z gniazd wyfrunęły
z niepokojem usiadły
na drucianej pięciolinii
one wiedzą
już czas
autor
karmarg
Dodano: 2016-09-10 10:15:17
Ten wiersz przeczytano 2637 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (79)
już czas na odloty a pierwszy odleciał już motyl
Juz czas do odlotu w .... Nieznane. To moze byc
początek i koniec. Pieknie +++
Niezwykle piękny wiersz. Wspaniale ujęta chwila.
Pozdrawiam
już czas na wielki odlot, pozdrawiam serdecznie
Już czas, najwyższy czas
kiedy nasz czas nadejdzie nie będziemy zadawali już
żadnych pytań
pozdrawiam
Widać, że zmiany idą...natura ma swoje prawa i każda
jej cząstka jej się pidporządkowuje...czasem człowiek
czyni wyłomy...pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz
jak ptaków śpiew...
Pozdrawiam
Ptaki wiedzą najlepiej kiedy jest koniec a kiedy
początek , podoba mi się ten wiersz :) pozdrawiam
Tak, te obłoki muśnięte promykami wschodzącego słońca
są tak piękne, że tylko aparat w garść i szorować na
dwór skoro świt.
Pieknie trochę tajemniczo ale sądzę że chodzi o odloty
...na powitanie jesieni
To fakt już stoi za drzwiami by nas szczodrze
obdarować Oby tylko pogoda dopisała
Pozdrawiam bardzo serdecznie :)
Piękny, ciekawy wiersz karmarg. Miłego wieczoru
!Dziękuję!
Pozdrawiam serdecznie:)))
już czas do odlotu
serdecznie pozdrawiam:)
Bedzie mily dzien, zwiastuje "poranek, z przeswitem
Slonca".
Ciekawy trescia wiersz.
Pozdrawiam i milego dnia, zycze.:)
Podoba :o)