już czas
za długo stoisz w miejscu. od lat
te same widoki, przestrzeń
której dotykasz, wierzysz - tonie
w złudzeniach. cóż
zaciskasz zęby, dłonie - lubisz
czekać. a przecież dobrze wiesz,
że to nie przyjdzie
samo
się nie zdarzy - uwierz!
ziemia, może być twoja
od pierwszego dotyku
wystarczy tylko
zebrać się w sobie. dać się ponieść
Julio.
autor
Yulia
Dodano: 2017-11-03 15:39:24
Ten wiersz przeczytano 886 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Łatwo powiedzieć, gorzej z realizacją...Dobry
wiersz;)Dziękuje - usunęłam.
Daj się ponieść Yulio...;),śliczny wiersz.
Pozdrawiam
Wiele od nas samych zależy, to prawda, czasem brakuje
odwagi by dać się ponieść - emocjom, chwili,
zmianom, nie jest to takie proste, ale nie awykonalne,
to fakt...
Dobry wiersz z fajną, życiową refleksją.
Miłego wieczoru Julio życzę.
Jak to łatwo powiedzieć, a jak trudno zrobić...
Bardzo na tak Aguś!
Pozdrawiam :)
Stefi, Elu, Slawku dziękuję :)
Forma wiersza godna pochwał. Przesłanie również.
Całość - bardzo!
...i płynąć, gdzie fale poniosą;
pozdrawiam ciepło:))
Julio, daj się ponieść ale i wyznacz sobie cele. Tak
naprawdę to trzeba tylko chcieć, tak naprawdę
chcieć...
Mężczyźni leżą już Tobie u stóp, ale to nie może być
Twoim ambitnym celem. :)
Pozdrawiam najserdeczniej :)
dziękuję za odwiedziny i pozostawione słowo :)
trzeba tylko wziąć się w garść i świat jest nasz
To nie przychodzi samo.
Daj się ponieść... ;)
Pozdrawiam.
skoro sama do siebie tak mówisz, znaczy wiesz co nasz
robić. Powodzenia!!
Witaj. Wyraziscie o trwaniu w marazmie, ale ktos
dobrze radzi. Moc serdecznosci Yulio.