Już nie

Wciąż strofuję swoje oczy,
żeby więcej policzków nie moczyć,
ale nie mogę nic zaradzić
że dziś płaczę boś mnie zdradził.
I choć staram się zapomnieć,
że mam z Tobą dużo wspomnień,
no to jednak fakt ten wraca,
i znów z oczu moich pada.

Lecz ja nie chcę temu ulec,
bo dla Ciebie to budulec,
zamiast gorzkich fali z żali,
Ciebie mój płacz bawi.
Więc nie będę wciąż wspominać,
ale dalej się rozwijać,
i zapomnę wreszcie Twą osobę,
czując w sercu nareszcie swobodę.

....

autor

andrysia

Napisany: 2007-12-01 Dodano: 2007-12-13 23:00:27

Ten wiersz przeczytano 372 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie