Kabaret MOULIN ROUGE

Po obejrzeniu historii Moulin Rouge przy której niesamowicie płakałam.

Moulin Rouge historia miłości wspaniałej,
pięknej i wiecznej, pieprzem doprawianej.
Paryska kurtyzana bogatemu sprzedana,
lecz w biednym grajku tragicznie zakochana.
On w miłość wierzy, błaga i zaklina,
lecz ona pod tym się nie ugina.
Dopiero pieśń, poemat miłosny,
wstrząsa jej sercem sprzedanym i żałosnym.
"Lecz spektakl musi trwać".
Kurz, zgiełk, tańce i wszaski,
żeby przedstawienie wzbudziło oklaski.
W ferworze zajęć, w za dużym pośpiechu
pominięty został szczegół nie do śmiechu.
Suknia biała, biżuterii co nie miara,
lecz krew na wargach Pani zagrała...
Chorobliwa zazdrość bogatego Pana,
Pani zdolność trzeźwego myslenia odebrała.
Ukochanego poete ostrymi słowami przegoniła,
żeby mniej cierpiał, gdy ona
w ramionach innego z rozpaczą będzie tkwiła.
Nie rozumiejąc, ze zranionej miłości oszalały
poeta wbiega na scenę, ochrony omijając strzały.
Szarpie dziewczynę, krzyczy, że jest niczym,
lecz tak naprawdę chce znać przyczynę.
Słyszy swój poemat miłosny,
w jej ustach taki pewny i wzniosły.
Już rozumie co się stało,
już wie dlaczego sprawiła, żeby go bolało.
Rzuca się, porywa ją w ramiona,
lecz wtedy słyszy wyrok:
"Ona jest śmiertelnie chora".
Zrobiło jej się słabo,
za dużo wysiłku, krzyku i nerwów.
Pada na podłoge i w jego ramiona mówi,
że go kocha i odchyla głowe.
Za kurtyną słychać wiwat i oklaski,
lecz jej juz niepotrzebne są sławy blaski.
Zrozpaczony otarł delikatnie rozmazany
od łez, na jej oczach tusz, zaś ona...
odeszła na deskach kabaretu MOULIN ROUGE.

autor

ketchea

Napisany: 2009-06-11 Dodano: 2009-06-12 10:06:19

Ten wiersz przeczytano 812 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie