Kaczuszka i kaczorek

Kaczuszka z kaczorkiem nad rzeczką rozmawiali,
kaczuszka spytała - może byśmy popływali?

Oj nie kaczuszko, oj nie kochana, za duża głębina,
oj nie kaczuszko, oj nie najdroższa, utoniesz jedyna.

A może jednak płyńmy po tej srebrnej fali,
bo dziś żółte słoneczko bardzo mocno pali.

Oj nie kaczuszko, oj nie kochana, zbyt tam niebezpiecznie,
oj nie kaczuszko, na brzegu zostać musimy koniecznie.

Lecz kaczuszka mądrego kaczorka posłuchać nie chciała,
i do wody błękitnej szybko podreptała.

Oj nie kaczuszko, oj nie kochana, rzeczka zbyt głęboka,
oj nie kaczuszko, nie możemy spuszczać siebie z oka.

Jednak kaczuszka biała rzeczką popłynęła,
aż kaczorkowi zupełnie z oczu nagle zniknęła.

Oj nie kaczuszko, oj nie kochana, zaginął ślad po Tobie,
oj nie kaczuszko, oj nie najdroższa, co ja teraz zrobię?

Kaczorek nie wiedząc co czynić bardzo się zasmucił,
żal mu, że za kaczuszką do rzeczki się nie rzucił.

Oj nie kaczuszko, oj nie kochana, jak mam żyć bez Ciebie,
oj nie kaczuszko, już nie będziemy podziwiać słonka na niebie.

I kaczorek nad tą rzeczką więcej się nie zjawił,
smutno mu było, że swojej kaczuszki nie wybawił.

Moja kaczuszko, moja kochana, to była głębina,
moja kaczuszko, moja najdroższa, zginęłaś jedyna.

autor

i.g.

Dodano: 2008-09-20 13:05:04

Ten wiersz przeczytano 2234 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie