Kara dla egoisty

Gdy się daję zwieść pozorom,
szukam uczuć gdzie ich nie ma,
do miłości duszę skorą,
pcham w domysły i złudzenia.

Gdy na każdy gest i słowo,
własne mam wytłumaczenia,
w czynach się kieruję głową,
pomijając głos sumienia.

Gdy przepraszam i wybaczam,
zwykle tak bez przekonania,
sercem się do ciebie zwracam,
tobie brak zdecydowania.

To już wiem, ty robisz swoje,
a ja chciałem robić wszystko,
decydować za nas dwoje,
jestem zwykłym egoistą.

I nie ty poniesiesz karę,
ja ofiarą swej głupoty,
to mnie przyjdzie wypić czarę,
rozczarowań i tęsknoty.

autor

karat

Napisany: 2011-02-22 Dodano: 2011-02-22 05:16:43

Ten wiersz przeczytano 998 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie