[ każdym ziarnkiem piasku ]

Twoje niepisane prawo azylowe
w moich ramionach.
Już wieczór
a ktoś właśnie zdał sobie sprawę
że spragniony ciała
i przyszedłeś.
Pod drugim końcem świata
mojego łóżka
patrzysz jak dojrzewam.
A mój koniec czeka
i nigdy, nigdy nie nadążysz
za zmiennością uśmiechów.
Byłeś wszystkim co zawierała
moja pustynia
każdym ziarnkiem piasku.
Aż przyszła noc
a wtedy tak łatwo zgubić
nawet własne serce...

autor

FraniaAntonik

Dodano: 2011-01-26 12:49:52

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie