A KIEDY JUŻ BĘDĘ...
Wiersz mój dedykuję wszystkim Paniom,które są, lub zostaną babcią i nie tylko.Także Panom, czyli dziadkom, żeby nie byli poszkodowani.
A gdy będę już starszą panią,
kwiaty będę hodować w ogrodzie,
piękne róże, gerbery, goździki,
ich zapachem moje wiersze napawać.
Będę ptaki karmić na zalewie,
kaczki i łabędzie bielutkie,
wróble, dzikie gęsi, sikorki,
aby brzuszki ich były pełniutkie.
Spacerować po łąkach i lasach,
po alejkach w parku, odpoczywać,
na słoneczku cieplutkim grzać kości,
a jesienią liście zbierać na bukiety.
Wnukom będę bajki opowiadać,
będę uczyć ich dobrych manier,
żebym wówczas, gdy będą dorośli
nie musiała się wstydzić za nich.
Całe życie na to pracowałam,
by szacunek wzbudzić wśród ludzi,
więc, gdy będę już starszą damą,
to nie będę z nimi się nudzić.
Wszyscy przez wnuki jesteśmy, lub będziemy kochani.
Eurydyka12345
Komentarze (21)
Masz rację...w tych,wnukach, jest cała radość
życia...nie pozwalają się nudzić...pięknie napisany
wiersz.
Bedąc juz babcia nadal bedziesz cieszyc sie zyciem
Konsekwentnie budujesz swój wizerunek.Brawo!Wiersz
ciepły, pogodny, ładny...
Piekny wiersz ale bardzo staroswiecki ...dzisiejsze
babcie swiat
zwiedzaja - na rejsy dookola swiata
wyjezdzaja , osobiscie sprawdzaja czy
lodowce sie topia,,,marza o urlopie na
Wenus,,,a Ty im kazesz bajki opowiadac?
Od czego sa komputery,,,,,babcie
przyszlosci sie nie starzeja,,,,wsrod
mlodziezy sie bawia,,filmy nagrywaja ,
o milosci marza.,,,swiat sie zmienil,,,
dobry refleksyjny wiersz.
czyli, gdy już będę starszą damą życie może być nadal
piękne i kolorowe...ładnie to napisałaś.
Piękne postanowienie. Hm, nie wyobrażam sobie siebie,
jako babci :))