a kiedy się wypalą
ogrzani blaskiem gwiazd
tarzają się w (samo)uwielbieniu
ciała niebieskie
dające z siebie coraz więcej i więcej
gasną
zimni bogowie
wkrótce wyjdą z ciemności
wprost w ramiona
jutrzenki
autor
Donna
Dodano: 2017-12-16 03:16:22
Ten wiersz przeczytano 847 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Ponoć wypalą się gwiazdy "wkrótce" za lat miliony.
Ja szybciej zgasnę, lecz póki żyję, też będę płonął.
P.S
uciekło mi z przy szczególnym = przepraszam.
Witaj,
interesująca sugestia...
Tak czy inaczej świat wokół nas jest pełen zagadek...
Daje to asumpt do 'kombinacji' myślowych także poetom,
z czego skorzystałaś - to b.dobry pomysł.
Dziekuje za odwiedziny i pozytywny komentarz.
Cóż moim zdaniem jest to kolejny mój wytwór posiadanej
wiedzy w połaczeniu z odrobiną fantazji.
Praktycznie dla moich zainteresowań niczym się
szcególnym od innych nie wyróżnia.
Fakt, że został inaczej odebrany oczywiście cieszy, bo
po to każdy z nas się stara...
Dziekuję raz jeszcze.
Miłej niedzieli.
Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo fajny refleksyjny wiersz. Samo życie. Idziemy
złą drogą, błądzimy i często na skraju przepaści
stoimy. Czym to się skończyć może?
Pozdrawiam. Miłego wieczoru ;)))
Refleksja i dalekowzroczność
gwiazdy jak miłość nigdy nie zgasną
:))) Serdeczności Danusiu:)
https://www.youtube.com/watch?v=Y0JGHSkqigM
Pozdrawiam Donna.
we wszystkich poczynaniach czy o tym wiemy, że jaźń po
coś dana?
i my bywamy tacy sami ... pozdrawiam serdecznie
refleksyjnie
kosmicznie u Ciebie.
Jak zawsze pochylam głowę, przyjemnie być u Ciebie i
czytać...
:)
Donno serdecznie pozdrawiam!
"To ja Narcyz się nazywam..."
Super. Pozdrawiam
Ładnie Danusiu.
Pozdrawiam serdecznie :)
ładny wiersz
Zaduma nad gwiazdorzeniem (tak czytam). Miłej soboty:)