Kiedyś

Nie dzisiaj, może nie jutro,
pewnie zrobi się smutno.
Słońce przestanie świecić,
nie urodzą się dzieci.

Przyrost będzie za mały,
starzy nie do zabawy.
Młodych zabraknie w kraju,
wszyscy pouciekają.

Rządzić nie będzie, po co?
Ktoś nam przyjdzie z pomocą!
Kto wytrzyma na górze,
wbrew leniwej naturze?

Ciężko przyjdzie po ziemi,
stąpać z wężem w kieszeni.
Znajdziesz szczęście, bo przecież
pragniesz ufać kobiecie.

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2007-03-28 Dodano: 2007-03-28 00:00:46

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie