Kilka słów o przyjaźni

Niech Bóg Ci wybaczy...

Przyjaciele..! przyjaciele – wołała
A Oni , oni jak posagi..
Ona została Sama
Cierpiała..

Przyjaciele, przyjaciele moi
Na mej drodze życia
Stąpaliście powoli
budując pomnik

Przyjaciele, przyjaciele z dala
Byliście nadzieja, miłością wczoraj
A Dziś..
Dziś posągi zastygłe..
Bez znaczenia ,takie nikłe..
Bez duszy…

Przyjaciele, przyjaciele marni
Byliście dopełnieniem
Rozkruszonej rymowanki..
Byliście oparciem,
Wolnym porankiem
Delikatnym śpiewem
Cudownym gniewem.

Przyjaciele przyjaciele -fałszywi
Odchodzący w chwilach
Przyjaźni prawdziwych
Będący tylko dla własnej potrzeby
Egoistyczni, puści a pełni nadziei

A Ona ,ona ciągle wołała
Przyjaciele moi..
Lecz już ich nie miała ..
W samotności Cierpiała..

Ja już to zrobiłam...

autor

nieznana_ja

Napisany: 2007-11-30 Dodano: 2007-12-01 22:16:37

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie