KIM JESTEŚ?
Dla Ciebie
Oceanem niezgłębionych
tajemnic,
zmiennością pór roku,
kapryśną pogodą o zmroku..
Kim jesteś?
gdy poprzez świat materii ciężkiej,
postrzegasz niewidzialny,
na nowo..
Kim jesteś?
zabierając strumień genów
uciekiniera angielskiej dynastii
i wierzeń słowiańskich
na chwałę Olgierdów,
w hołdzie zrodzona..
Kim jesteś?
Odbierając falą biopola
przeszłość imaginacją znaków
i z tym światem zespolona..
Kim jesteś?
W otchłani mistyków,
swobodna w ważeniu
przesłań druidów,
nie zawsze zaspokojona..
Kim jesteś?
bo kochasz,wabisz, ranisz
i tam w słowie,dźwięku,
odczuwalna,odnaleziona..
Kim jesteś?
Ta, którą kocham i ciągle
niespełniona..
Jestem KOBIETĄ!
Komentarze (1)
Uli-po przeczytaniu tego slicznego wiersza chce sie
krzyczec KOBIETA -to brzmi dumnie, bardzo
dumnie.Pozdrawiam Teresa