Kłamstwa

Wciąż podążam przez morze kłamstw.
Każdy niczym nakręcona marionetka kłamie cały czas.
Wśród potoku tych słów, na próżno szukać prawdy.
Każdy między nią a kłamstwem jest rozdarty.
Weź sitko do ręki i cedź swe słowa,
Jeśli nie potrafisz mówić prawdy zaczynaj od nowa.
To nie jest trudna sztuka.
Każdemu, kto zechce napewno się uda.
Nie chcę by ludzie tyle kłamali,
By o prawdę tylko się ocierali.
Wielu ludzi mnie już zraniło.
Mówić kłamstwa wygodniej im było.
Wśród słów prawdy możemy odnaleźć siebie.
Mi prościej będzie uwierzyć w Ciebie.

autor

Frezja

Napisany: 2007-02-08 Dodano: 2007-02-21 21:25:43

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie