O klamstwie i klamcach

Klamalem!

Dla zabawy, z przekory

zaglujac slowami

z prawda sie mijalem

nie istotne fakty

barwnie znieksztalcalem.

Udawalem...

szepczac slowka niewinne

innego siebie gralem

choc to bylo dziecinne

i trwalo to do czasu

az nie zrozumialem

ze krzywdze tym ludzi

choc wcale nie chcialem.

Teraz wiem ze gdy to robie

ranie tym innych

i szkodze tym sobie.

Nagle pojalem

ze czar pieknych slowek,

zmyslonych tresci,

niezwyklych wymowek

natychmiast zgasnie

gdy pamiec klamcy

choc na chwile zasnie.

I gdy o klamstwie swym zapomnisz

w otchlan wstydu sie wnet stracisz.

Chyba ze ...

chyba ze ow czlek klamliwy

nie jest ni krztyne wstydliwy

to takiej niegodziwej duszy

odkrycie fauszu nie ruszy.

Dalej klam zadawal bedzie

oszukiwal i lgal wszedzie

az w koncu trafi

na czleka podobnego

jednako jak on klamliwego

i przy tej wlasnie okazji

odkryja -

ze zyja w krainie fantazji.

autor

panhenson

Dodano: 2007-10-13 19:52:53

Ten wiersz przeczytano 838 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie