Kłamstwo

Przeszywa mój umysł
Już od dawna
Choć nie chce
Ono jest
Nie chce odejść
Kłamstwo
Które niszczy mi życie
I nie potrafi, nie może
Nie odchodzi
Mogłoby już dawno odejść
Co mam zrobić?
Wtargnęło i kieruje tym co robie
Każe i posłusznie patrzy
Kłamstwo
Czy mam to we krwi?
Czemu tak dobrze mi to wychodzi?

Przepraszam...nie chciałam, a jednak zrobiłam, nie musiałam, a się założyłam. Teraz pewnie nawet nie wiecie, że kłamstwem karmiłam życie.

autor

Patrychaa

Dodano: 2006-07-17 01:15:07

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie