Klepsydra
Piasku ziarenka w klepsydry brzegach
a świat nieustannie sobą zdumiewa
Wiatr ptaki ludzie serca porywy
tęsknoty marzenia ufności odpływy
Piasku ziarenko i grawitacja
Stłoczonych ziarenek homini – nacja
Drapią się gniotą i przepychają
choć pod stopami gruntu nie mają
Następne ziarno spod stóp się usuwa
inne ziarno Ave odśpiewa
Już przeleciało na drugą stronę
Moje ciało w klepsydrze zmieszczone
Klepsydra tylko i zegar tyka
a wokół ptaków i drzew muzyka
jazgot postępu urbanizacja
i wciąż plącząca coś miłość - wariatka
Nakręca mami emocje budzi
Bez ładu i składu napełnia ludzi
i nagle zamiast ziarenka obok
pojawia się sens i pragnienie - człowiek
I przesypuję się przesypuję
a miłość geniuszka
sens chwil ratuje
zielonaDana
Komentarze (26)
Zgadzam się z anula-2
Pozdrawiam
"Czas nie daje odpowiedzi, on tylko stawia kolejne
pytania." - Krystyna Ślesicka.
Miłego sobotniego wieczoru życzę Dano.
Jesteśmy piaskiem w klepsydrze dziejów .
Pozdrawiam
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami owego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Udany wiersz pozdrawiam
Miłość nadaje życiu sens. Pozdrawiam :)
Bez miłości ani rusz. Podoba się.
Pozdrawiam :)
Bo grunt to miłość :)
Pozdrawiam Dano :)
bo miłość jest najważniejsza w życiu.
Tylko miłość sens życiu nadaje,
dzięki niej często rajem się staje...
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru:)
Ps. Halinka, niechcący głos oddać zapomniała.
Bez miłości ńie da się żyć...o nie się marzy, o niej
przyjdzie śnić, gdy ziarnka klepsydry czas odmierzają,
budzą uczucia i sens życia zaznaczają...
pozdrawiam serdecznie