Klucz II
zmieniona wersja mojego wiersza z 10 lipca.
Nie zazdrość innym artystom
uwolnij wszystkie słowa
twórz poezje od nowa
i myśli przepisz
na czysto
niech raz muza cię usidła
albo do siebie i przytuli
może anioł się rozczuli
i podaruje
tobie skrzydła
tylko pisz co ci w duszy gra
niech wzrusza i dotyka
poezja to klucz który otwiera
a nie zamyka
i nie bój się że to nie to
bo słowo jak sen nie znika
a będziesz wtedy
poetą
autor
Maciek.J
Dodano: 2017-08-04 06:07:15
Ten wiersz przeczytano 581 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
kochać słowa wszelkie i cieszyć się nimi pieścić je
jak dziewczynę
aż rozgrzane do czerwoności
zrobią słodką minę
i w wiersz ułożą sie
Sztuka to wyraz wieloznaczny.Dobry refleksyjny wiersz
z puentą. Pozdrawiam serdecznie.
Maćku! - świetny wiersz! - wadomo! - ąle - kazdy go
czyta po swojemu. Każde czytanie - to powstawanie
ponwne wiersa. -I ja go czytam dla siebie, bo zwracasz
sie do poetow. - I - samoistnie - "zakończyło mi się"
- slowami: "wtedy - zagra naprawdę - muzyka"
Każdy ma prawo do swojego wiersza, jak do swojego
wesela.
Pozdrawiam serdecznie:))
kluczy wiele i wiele zamków
poeci potrafią otworzyć drzwi
do każdej krainy
To był ciekawy klucz :)
to jak przewodnik poety
To prawda słowo zawsze ślad zostawi .. czasem cieszy
.. a czasem dławi ..
Pisać można wszystko i o wszystkim.
tak wlasnie staram sie robic:)
pozdrawiam:*)