Kobieta

Kobieta zaklęta
w krystalicznym niebie
wiecznie świadoma
potęgi wśród bieli,
na kliszy odbita
jej twarz zmęczona
niezwykłym wdziękiem
dotyka lat troski,
dłonie spopielone
wysiłkiem bez granic
walka z tęsknotą
o lepsze życie,
szczytów widoki
dla niej pospolite
utarte ścieżki
wśród kroków tysiąca
do nieba blisko
bliżej już się nie da
jej twarz wśród mrozów
ochrzczona na wieki
w jej oczach spokój
nieodległej chwili
Ty zrozumiałaś
jej odwagę trwania.

autor

Floreńczyk

Napisany: 2005-05-05 Dodano: 2005-06-23 23:28:26

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie