Kobieta..

Jak wstążka na wietrze, wiotka
jak puch co wzdryga się podmuchem
co to za płocha, delikatna istota?
to kobieta co serce ma kruche

Przewrotna jak skóra kameleona
któż zrozumie i pojmie jej myśli
wpierwej wielkich spustoszeń dokona
by w następstwie twe rany zabliźnić

Wpatrzony w jej obraz z radością
oddałbyś swoje serce i dusze
zbliżasz sie do niej z ufnością
by potem przeżywac katusze..

Są piękne,powabne i kuszą miłością
potrafia zadawac wielki ból i rany
w chwilach trudnych otoczą czułością
tak naprawde za to wszystko je kochamy

autor

AndyB

Napisany: 2003-08-29 Dodano: 2004-11-12 23:17:39

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie