Kobieta bez cienia

(z opery Straussa)


upolowałeś
miekko mnie prowadzisz
unoszę się cała w twoich szeptach
wsiąkam rozmarzona
w cieplo innego wymiaru
ktorym przykrywasz
szybko coraz szybciej

usmiecham się już nieobca
na wpół swiadoma samej siebie
jaką cenę każesz zapłacić
za miłość - może zmienisz się w kamień
jesli nie spadnę na kolana
w twoj swiat zdobywając cień
a może nie bedziesz czekać na nic
zwyczajnie porzucisz kobietę bez cienia
w nucie Straussa

/ w Kobiecie bez cienia "właśnie tam, gdzie coś przestaje być zrozumiałe, zaczyna , co niezamierzone". /

/http://www.youtube.com/watch?v=LaWsyl2_o7A &feature=related

autor

Mirabella

Napisany: 2016-04-12 Dodano: 2016-04-12 13:46:45

Ten wiersz przeczytano 1236 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie