Koc rozpaczy

To straszne co dzieje się z człowiekiem, gdy samotność pozostaje jedynym lekiem...

"Gdzie nie zerknę- ciemność,
Jak w pochmurną noc.
Czy oni mieli czelność
Narzucić na mnie rozpaczy koc?

Pytają dlaczego lecą łzy...
Ale to nie są szczere intencje!
Bo każdemu odpowiedzieć mogę: powodem jesteś Ty!
Ja rozpaczam na ich kolanach, a oni mają pretensje.

Oni nie chcą zrozumieć,
Że mi źle, że podle się czuję...
Pocieszać jednak trzeba umieć,
A nie krzyczeć i powtarzać że coś knuję...

...

A może ja to źle odbieram?
Może oni nie narzucili koca rozpaczy?
A może to ja radość sama sobie odebieram
Wyobraźnią i samotnością, która majaczy...?"

autor

Kimagure

Napisany: 2006-08-19 Dodano: 2006-08-19 20:51:07

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie