kochając nienawidzieć
Skłania do tęsknoty, bólu i pragnienia.
Przyczyna radości, rozpaczy, lęku i
zagubienia.
Namiastka złości, szczypta nienawiści i
odrobina westchnienia.
Myśl, która wciąż powraca, której nigdy nie
ma.
Chwila rozkoszy moment zapomnienia,
krzyk żałości i wola upojenia.
Siła wiary, chęć powrotu i cel marzenia.
Światełko, ktore wciąż jest nadzieją,
pociąga nieświadomie odpychając.
autor
Tysia2222
Dodano: 2007-04-24 11:47:42
Ten wiersz przeczytano 388 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.