Kocham wiosnę
Kocham świat i ludzi, także piękną wiosnę,
zatrzymam te chwile, powplatam w nie
kwiecie,
na skrzydłach motylich niech krążą po
świecie.
Gdy mi ktoś da serce, przyjmę je
radośnie.
Często wracam myślą do dzieciństwa mego,
i mojej młodości, którą wciąż pamiętam,
to piękne motyle z kwiatów wyfrunięte,
często goszczę w sercu piękny urok
jego.
Błekitne poranki lubię w zdrowiu witać
i ciepło słoneczka na nieba błękicie,
wychodzę na progi, gdy zaczyna świtać.
Och, jakie radosne i szczęśliwe życie.
Czy na długo jeszcze, mogę Panie pytać?
Pokochałam wiosnę, jest w moim
zachwycie.
Komentarze (51)
piękna pochwała wiosny w tym ładnym sonecie:)
pozdrawiam serdecznie:)
Piękna wiosny pochwała pisana sonetem... pozdrawiam
radośnie i wspomnieniowo o wiośnie w klasycznej formie
sonetu.
pozdrawiam :)
Sama miłość do życia w tym sonecie. Pozdrawiam
serdecznie:)
piękny wiersz urzeka prostotą :))ja też kocham wiosnę
Pozdrawiam Bronisławo:)))
Gdy wiosna się śmieje,
to ciało dobrzeje,
a duch z latawcem wiruje,
człowiek dmuchawcem się czuje.