Kochanka Śmierci

Dziś na spacerze spotkałam śmierć
Uwiodła mnie swoim spojrzeniem
Poznałam smak jej zimnych ust
Każdy pocałunek zabierał wspomnienia

Przykryła mój wstyd swoim płaszczem
W chłodnych dłoniach tuliła mą twarz
Pieściła wszystkie sny pod powiekami
Zamknęła oddech po drugiej stronie rzęs

Śmierć nie jest blada i śmieje się cicho
W szklanych oczach zamyka blask
A pod stopami układa kolce

Tonę w objęciach zimnej kochanki
Jej język czule oplata zmysły
A skóra ciągle pragnie dotyku

Ciało wypręża w łuku milczenia
Rozbija ciszę o moje myśli
Pod paznokciami resztki spokoju

Każdej nocy zdradzałam ją z Księżycem
Potem płakała w moich ramionach
Jej łzy napełniały moje sumienie

autor

ola-ja

Napisany: 2005-10-13 Dodano: 2005-10-13 20:59:20

Ten wiersz przeczytano 647 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie