Kochankowie

Obmyci słońcem
ukojeni wiatrem
na granicy szczęścia i śmierci
Wykradają sekundy z błękitu nieba
dzieląc swój malutki świat
Uciekając przed wzrokiem
udając obcych kradnąc spojrzenia
Kroczą radośnie po miłość
bicie ich serc zlało się w jeden ton
Oczy z obawą chłoną piękno
miliony kilometrów a jedna myśl
setki godzin a jedno marzenie
zagubieni kochankowie
odnaleźli własne szczęście .

autor

rufio

Napisany: 2009-04-23 Dodano: 2009-04-26 22:00:25

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie