Kochankowie

Obejmuje mnie-
-całkowity mrok,
Składa pocałunki-
-lodowaty chłód,
Szepce do ucha-
-przeraźliwa cisza.

To moi kochankowie
wielbiący moją duszę!
Przez nich czuję,
że jestem na dnie.

Nie pozwalają wrócić
do ciepłej jasności,
chcą mnie zostawić
w głębokiej czeluści.

Wołam o pomoc,
lecz nikt nie słyszy,
łzy płyną co noc,
a smutek gra w duszy.

Nigdy się nie wydostane,
bo taka moja przyszłość
i tak na zawsze zostanie,
bo straciłam moją miłość.

autor

Aguś

Napisany: 2006-02-03 Dodano: 2006-02-03 14:48:26

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie