Naszo godka.
Szanujcie swoje tradycje...
Jak jo był jeszcze mały,
chodziył żech w krotkich galotkach,
to słuchoł żech od mamy,
ta nasza, ślonsko godka.
Jak poszoł żech do szkoły,
to sie to fest zmiyniyło,
bo tam były rechtory
i tam się tylko mówiło.
Jak yno sie kerymu
przipadkowo coś wymkło,
powiedzioł po naszymu,
to słyszoł: nie mów tak brzydko.
Jo tego niy rozumioł,
o co w tym wszystkim chodzi
i pojonć jo niy umioł,
czamu godani szkodzi.
Tata mi padoł: z czasym
wszystko som zrozumisz,
czamu tyj godki naszyj
w szkole używac niy umisz.
I tak jo zaczon mówić,
ładnie pisać i czytać,
poszoł jo miyndzy ludzi,
o godka jo przestoł pytać.
W doma sie godało,
w pracy się mówiło,
tak sie to kulało
i wszystkim dobrze było.
Aż kedyś jo zrozumioł,
o co w tym wszystkim chodzi,
jo godac jeszcze umioł,
ale ci nasi młodzi?
Tako to była cynzura,
zrobiyła dużo szkody,
bo jak zabijesz kultura,
to ginom tyż narody.
Ślonsk z tego od lot słynie,
że mimo wojyn, powstań,
on nigdy niy zaginie,
jak niy zaginie godka.
Nastały nowe czasy,
i w końcu wolność momy,
uczcie sie godki naszyj,
my starzi jom jeszcze znomy...
galotki - spodenki godka - mowa fest - bardzo, mocno rechtory - nauczyciele yno - tylko kery - który
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.