Kochankowie doskonali
hmmm.. odważny wiersz dla odważnych ludzi...
Czerwona miłość gorejąca
zatraca kochanków bez końca.
Dwoje niezwykłych ludzi
wielkie pragnienie budzi.
Ona go pierwsza całuje,
długo, namiętnie i czule.
Wilgotnych ust pokusa
kochanka na rewanż zmusza.
A on się dotykiem odpłaca,
jędrne piersi jej maca,
delikatnie przez sukienkę różową
podąża za ciała jej mową.
Wszędzie kochankę wycałuje,
zbędną sukienkę rozpruje,
by upajać się wdziękami,
cudne ciało gładzić palcami.
Lecz ona bierna nie zostaje,
ekstazy sprawia mu lanie,
szybkim kobiecym mykiem
doprowadza go jednym dotykiem.
Potem jęczy i kręci udami
a on się wspina na łono schodami...
***
Pieszczoty i spoufalania
będą trwały do rana....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.