Kogo to bawi?
Z jednej strony słabość i zawiść,
z drugiej znowu pycha i żądza,
duszę tylko miłość wybawi,
z obłędnego kultu pieniądza.
Wszędzie tylko- "kupię" i "sprzedam",
no i jeszcze wezmę, gdy z mafii,
na manowcach szerzy się bieda,
bezinteresowność szlag trafił.
Sterowane, podaż i popyt,
bezlitosny, zły kapitalizm,
podarujesz - wpadniesz w kłopoty,
lepiej więc na śmietnik wywalić.
Bzdurnych uchwał mnożą się setki,
a fortunom ciągle jest z górki,
politycy jak marionetki,
tylko kto pociąga za sznurki?
Komentarze (45)
Smutna refleksja w dobrym wierszu.
Pozdrawiam:)
Dobry, refleksyjny wiersz karat-ku! Dziękuję!
Miłego wieczoru!
Pozdrawiam serdecznie!:)
ot samo życie i refleksja
pozdrawiam
Dobry wiersz z refleksja.
Pozdrawiam serdecznie.
Mądra refleksja, karacie.
A za sznurki od tysiącleci pociąga chciwość...
świetnie napisane Pozdrawiam:)dziękuję za komentarz u
mnie
Bardzo dobry tekst w refleksyjnym
wierszu.
Pozdrawiam:}
a teatr marionetek trwa w najlepsze
Pozdrawiam serdecznie
Dobry życiowy przekaz. Sama prawda. Pozdrawiam
serdecznie.
Smutna refleksja...nie wierzę już, że cokolwiek się
zmieni...
Miłego wieczoru :)
Zawsze będzie tak samo.
nic się nie zmieni:(
Smutna refleksja. Wygląda na to, że ten pociąga za
sznurki, kto się dorwie do władzy. Miłego wieczoru.
w umowach kruczek
i do tego mały
kruczka druczek...
+ Pozdrawiam serdecznie
Biznes kochany. Ja ci sprzedam - ty to kupisz. Ja
pożyczę - ty mnie złupisz. Perpetum mobile