Kołatałem...

Kto kocha życie, nie śni o przesycie...

Kołatałem do drzwi Raju ...
Piotr otworzył mi ziewając .
Po pierwszym jego spojrzeniu zapomniałem o ziemskim cierpieniu ,
kłamstwach , nostalgii , rozumie ...
Tutaj - powiedział - nikt myśleć
nie umie !
Jest błoga sielanka i przesyt ,
Bogobojna miłość do pieleszy ...
Nie staniesz w kolejce
po cukier ,
by zjeść , nie musisz wpierw upiec !
Tu zaznasz prawdziwej swobody ,
twa postać się liczy , nie mody .
Nie wstaniesz na szóstą do pracy - chyba , ze chcesz - są tu tacy ...
Nikt tutaj tobie nie ubliży .
Każdy sam nosi swój krzyżyk ...
Mówiłby tak jeszcze długo ...
Spytałem - czym jest ten wietrzyk -
Nudą !

autor

tajga

Dodano: 2006-01-02 23:50:28

Ten wiersz przeczytano 775 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie