kolęda

noce błękitne
płatkami śniegu,
kolęda
biała jak światło gwiazdy,
smutek skrzepnięty
ścięgnami gniewu,
w dłoni opłatek
jak księżyc zastygł

nam nie potrzeba,
po szorstkim mrozie
stopami ciężkimi
niby z brązu
dotykać ziemi
i w krwi jej brodzić,
lodowym dłutem
sumienia drążyć

potrzeba w ziemi
i w sobie szukać
słów czystych,
jasnych jak grom,
w odległej nocy
łagodnych łukach,
w czułych ramionach
odnaleźć dom

autor

pseudonim

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-08-30 06:24:29

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie