Kolory melancholii
Jaki znasz kolor melancholii?
Szary, jak szare niebo,
odległe na horyzoncie.
Ciemny, jak skała granitu,
na której przysiadła naga Ewa.
Twarz ukryła w dłoni, a myśli
płyną w obłoki.
Pod stopami ciepła ziemia Bretanii,
porosła ubogą szatą chwastów,
zmatowiałą zielenią i brązem.
Ciepło nie przenika do serca,
bogactwo myśli przytłacza.
Inspiracja obrazem Paula Serusier Melancholia albo Bretońska Ewa.
autor
Zyta
Dodano: 2010-01-27 19:14:54
Ten wiersz przeczytano 1948 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
jeżeli ciepło do serca nie przenika znaczy ucichła
melancholii muzyka, jakieś zakłócenia na falach lub w
odbiorze, a może te mrozy na dworze...?
Lubię takie wiersze do których napisania atorzy
zostali powołani poprzez przeżycie, przyrodę, dzieło
malarskie, czy inne zdarznie czy doznanie. Duży+!
Choć nie lubuję się w wierszach wolnych, twój
przeczytałem z przyjemnością, moim zdaniem melancholia
ma bardzo ciemny odcień szarości.
też nie znam obrazu ale sam wiersz ładny, liryczny :)
Musze zerknac do internetu bo obrazu nie znam, ale
wiesz ladny. Pozdrawiam.