KOŃ Z BIEGUNAMI

Na wystawie z zabawkami, stoi konik z biegunami,
Wiele dzieci przechodziło o rumaku takim śniło,

Cena była taka wielka, zwiewał ten co na nią zerkał.
Kto uzbiera tyle many? Wszak na życie już nie mamy.

Lecz w miasteczku wyszła plotka, ktoś tu wygrał w totolotka!
Jak się później okazało w domu Staszka to się stało.

Wielka radość i muzyka, będzie chłopiec miał konika.
On tak przecież tego pragnie a jak bardzo, nikt nie zgadnie.

Tylko tatuś o tym wiedział, tak synkowi też powiedział.
Zawsze w szkole szóstki miałeś, nigdy nawet nie skłamałeś.

Dzisiaj spełnię twe marzenie, wiedz, że bardzo ciebie cenię.
Idą zaraz do sklepiku, koń nie mieści się w koszyku.

Do kasjera się zbliżają, w złotej barwie klucz dostają.
Tatko mówi roześmiany, może on jest nakręcany.

Wnet ciekawość Stasia zżera, momentami dech zapiera.
Zaraz kluczyk w zamek wkłada, rumak sam się tu rozkłada.

Głośno coś w nim zazgrzytało, może coś się połamało?
Tryby było słychać wszędzie, nie wiadomo co to będzie!

Chłopczyk, na wierzch szybko wsiada, siedząc na nim tak powiada.
Dobrze żeś jest nakręcany, bujać możesz nas na zmiany.

Nagle - wszyscy są zdziwieni, koń w Pegaza się przemienił.
Najpierw skrzydła swe rozłożył, mógł wzlatywać do przestworzy.

Już zwiedzają różne kraje, wiatr im sprzyjać nie przestaje.
Ta zabawka choć drewniana, jest najbardziej ukochana.

Grzeczność zawsze się opłaca, czy to trudna taka praca?
Staszek na to zapracował, nigdy tego nie żałował.


Zenek 66 Sielski

27 05 2017

autor

Zenek 66

Napisany: 2011-05-27 Dodano: 2017-05-27 13:39:04

Ten wiersz przeczytano 3672 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci Okazje Dzień Dziecka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie