O końcu

Kiedy tak idę po łące
i wkoło rozglądam się
i widzę drzewo i słońce
od słońca promienię się

I wtedy wszystko rozumiem
to kiedyś skończy się
zarówno spojrzenie rozumem
jak i drzewa cień

Kiedy tak idę po łące
i wtedy mijam cię
oświeca mój umysł słońce
i zakochuję się

I wtedy wszystko rozumiem
ma miłość nie jest wieczna-wiem
nie pojmę tego rozumem
czeka nas apokalipsy dzień

autor

ameba

Dodano: 2004-12-22 14:42:22

Ten wiersz przeczytano 1053 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie